հանտեպք
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [hɑnˈtɛpkʰ]
վանկեր՝ հան•տեպք
- Սեբաստիա՝ իբր ոգիների ազդեդեցությունից առաջացած վախ՝ սոսկում զգալը, հալ ու մաշ լինելը, ծանր հիվանդություն ստանալը ◆ Հանպետքի է ուրթեր։
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։