հավերժանողկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [hɑvɛɾʒɑˈnɔʁk]

վանկեր՝ հա•վեր•ժա•նողկ 

Ածական

  1. (նորբ․) հավերժ նողկանքի արժանի, հավերժ նողկալի ◆ Որ զույգ աչքերդ տեսնեն յոթ դժողք, Նզովվեն բոլոր գահերն հայամերժ, Հունամերժ գահերն՝ այս հավերժանողկ։ Հովհաննես Շիրազ

Աղբյուրներ[խմբագրել]