Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ յաւիտենական

վանկեր՝ հա•վի•տե•նա•կան

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

մշտնջենական, սկիզբ և վերջ չունեցող, անսկիզբ և անվախճան ◆ Ժամանակը հավիտենական է։
վերջ չունեցող, անվերջ, անվախճան ◆ Հավիտենական կյանք։ ◆ Բնության ու մարդու հավիտենական ու անվերջ պայքարն է միայն այն, ինչ կյանք ենք անվանում, և հազվագյուտ չեն բարեբախտաբար, անցյալ մարդկության պատմության էջերում նման մաքառողների անվերջանալի շարանը։ (Վահրամ Փափազյան)
(փխբ․) շատ երկարատև, երկար ժամանակ գոյություն ունեցող՝ շարունակվող՝ պահպանվող ◆ Հավիտենական հիշատակ։
(անհնձն․) հավիտենապես

մշտնջենական, հավերժական, մշտնջենավոր, մշտնջենական, հավերժ, հավերժագոյ, մշտական, մշտակա, մշտակաց, մշտամնա, մշտագոյ, հարակա, հարակաց, հարամնա, հարամնաց, հարամնական, հարամիշտ, մշտնջենակալ, մշտնջենակաց, անանց, անանցական, անանցանելի, անկորնչելի
անվերջ, անվախճան, անմահ, անմահական
հարատև, հավերժատև, մշտատև, ընդմիշտ, հավիտյան, անկետ, անժամանակ

Բաղադրյալ բառեր
հավիտենականանալ հավիտենականապես հավիտենականացնել հավիտենականորեն հավիտենականություն

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ everlasting, timeless, perennial, perpetual, undying, perdurable գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ вечный (ru) ‎(večnyj), вековечный (ru) ‎(vekovečnyj), извечный (ru) ‎(izvečnyj), изначальный (ru) ‎(iznačalʹnyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։