հեմ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ հեմ 

  1. տե'ս համ ◆ Մամու տեֆթերը բացի, հեմ լացի, հեմ կարդացի։ (Ձեռագիր) ◆ Մարդ իր տունին հեմ աղան, հեմ ծառան։

Գոյական

  1. (ֆզլգ․) Հեմոգլոբինի ոչ սպիտակուցային մասը` նրա գունանյութը։ Քիմիական բնույթով պրոտոպորֆիրինի և երկվալենտ երկաթի միացություն է, որն օրգանիզմում սինթեզվում է պարզ ազոտային միացություններից (գլիցին, սուկցինատ) և փայծաղում, լյարդում, ոսկրածուծում առկա պահեստային երկաթսպիտակուցային համալիրից` ֆերիտինից։
  2. (կենսք․) պորֆիրինի և երկարժեք երկաթի համալիր միացություն։ Կենդանի օրգանիզմներում մտնում է բարդ շաքարների՝ հեմոպրոտեիդների կազմության մեջ

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։
  • Ա․Ա․ Սիմոնյան, Ա․Ա․ Գալոյան, Ռուսերեն-հայերեն կենսաքիմիական բացատրական բառարան, Երևան, «ՀՀ ԳԱԱ «Գիտություն» հրատարակչություն», 1997 — 428 էջ։
  • Հովհաննես Մակարյան, Կիմ Աբելյան, Անասնաբուժական կլինիկական տերմինների բացատրական բառարան, Երևան, «Ստամպա», 2002 — 256 էջ։