Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ հերձուածող

վանկեր՝ հերձ•վա•ծող

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

(եկեղ․) եկեղեցու միությունից պառակտված՝ բաժանված մարդ կամ խումբ
հերետիկոս, աղանդավոր
(փխբ․) որևէ ուսմունքից՝ ուղությունից շեղված մարդ, որևէ ուսմունքի՝ ուղության հիմունքներին դավաճանող մարդ

աղանդավոր, աղանդապաշտ, աղանդասեր, չարադավան, չառափար, չուղղափառ, այլափառ, հերետիկոս, ծռափառ, օտարափառ, նորրափառ, (հին) ձայթանձն, ծայդանձն
տե՛ս դավաճան, ուրացող

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ schismatic գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ сектант (ru) ‎(sektant), еретик (ru) ‎(jeretik), раскольник (ru) ‎(raskolʹnik) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։