հըմըլա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ հը•մը•լա 

  1. Մոկս, Վան, Մուշ, Սասուն՝ այսպես, այնպես ◆ Մհեր հըմըլա իշկեց Գոհարի հերես։ Սասնա ծռեր ◆ Թագավորին կը պատմեն թե հըմլա-հըմլա կտրիճ մի կա։ (Գարեգին Սրվանձտյան) ◆ Մեկ ժամանակ ընդուք հըմլա կեցան։ Հժհք

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։