հլուն
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ հ(ը)•լուն
հլուն 1[խմբագրել]
- Կարին՝ ուլունք ◆ Մարդու շինած հլուն չէ, Ծովե էլած մարջան չէ, Անգին քարից շատ թանկ է, թե որ գիտես՝ էն ի՞նչն է։ (Էմինյան ազգագրական ժողովածու)
- Կարին, Ախալցխա՝ ոլոռնի մեծությամբ կաթիլ
- Մուշ՝ ապակու գույնզգույն մանր կտորներ, որ իբրև զարդարանք պարանոցից կապում են աղջիկները
- փոքրիկ՝ կլոր գնդակ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
հլուն 2[խմբագրել]
- Սասուն՝ երկաթի կտոր, որի վրա ամրանում է ջրաղացի ցցի ստորին ծայրը
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։