հյուղ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hjuʁ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ հիւղ
վանկեր՝ հյուղ
Գոյական
- փոքրիկ, խղճուկ տնակ, խրճիթ
- այգիներում, բոստաններում շինված թեթև տնակ, պահապանների համար
Հոմանիշներ[խմբագրել]
հյուղակ, խրճիթ, խուղ, հուղ, հոլիկ, քոլիկ, խղիկ (հնց.), քող (բրբ.), կոկալ, բնբնակ, քցուլակ, տոնիկ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։