Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ հիւր

վանկեր՝ հյուր

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բնիկ հնդեվրոպական՝ *seuero-, *setro-, *seue- անդրադարձ դերանունից. հմմտ հայերեն իւր «իր, յուր»։

նա որ այցելում է որևէ մեկին այցի է գնում մեկի տունը
մհ իկ մոտ կազմակերպված հյուրասիրության խնջույքի հրավիրված անձ
ուղևոր՝ ոտարական որ պաշտոնական կամ ոչ պաշտոնական այցի է գնում մի ուրիշ երկրի
որևէ ժողովի՝ նիստի ևն հրավիրված կամ մասնակցելու իրավունք ստացած կողմնակի անձ ◆ համագումարի հյուրեր
հյուրախաղի համար հրավիրված ժամանած արտիստ
(փխբ․)օտար ոչհարազատ, իր միջավայրի համար իրեն խորդ պահող
(խոհր․) բարեկամ-ծանոթների և այլքի այցելություն

հյուրի պես՝ նման պահել իրեն - իր միջավայրում՝ իրևն վերաբերող գործի մեջ ոտարի օտարի պես պահելիրեն
այցելու, (հնց․) հրավիյրալ, բազմական, վանավոր, մևան (գվռ․) գնացող եկող (ժղ․) կոչնական
տե՛ս եկոր
տե՛ս օտար
տե՛ս հյուրախաղոր

Բաղադրյալ բառեր
անհյուրընկալ

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ guest, visitor, caller, visitant գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ гость (ru) ‎(gostʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Սերգեյ Ավագյան, Հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն խոհարարական բացատրական բառարան, Երևան, «ԴԱԼԼ», 2009 — 240 էջ։