հնակաթոլիկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

վանկեր՝ հ(ը)•նա•կա•թո•լիկ•ներ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. 1871 թվականին Վատիկանի 1-ին ժողովում (1869-1870) պապի անսխալականության մասին դոգմայի հռչակումից հետո կաթոլիկ եկեղեցուց առանձնացած հոսանք, ի տարբերություն կաթոլիկ եկեղեցու, հնակաթոլիկները ժխտում են պապի բարձրագույն իշխանությունը, նրա անսխալականության դոգման, ինչպես նաև անարատ հղիության մասին դոգման, հանդես են գալիս կուսակրունության, սրբապատկերներներ պաշտելու դեմ և այլն


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Յու․ Ա․ Բախնիկին, Մ․ Ս․ Բելենկի, Ա․ Վ․ Բելով և ուրիշ․։ Մ․ Պ․ Նովիկովի խմբ․, Աթեիստի գրպանի բառարան («Հայաստան» հրատարակչություն), Երևան, 1983 — 308 էջ։