հնավաճառ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ հ(ը)•նա•վա•ճառ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. հին՝ հնացած իրեր վաճառող
  2. հին արժեք ներկայացնող ապրանքների վաճառք ◆ «Ռուդոլֆ Լեպկե Հաուս» հնավաճառքի ֆիրման 1931 թվականին կազմակերպեց «Ստրոգանովների պալատ» աղմկալից աճուրդը։

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. հնոտիավաճառ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]