հնեծին

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ հ(ը)•նե•ծին 

  1. Մուշ, Ալաշկերտ՝ մութ, խավար ◆ Ոն որ անկաճ չէնա մէծին, կընկնա մութ հնեծին: Ահ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։