(լուսավորվի՛) (ժղ․) բարեհամբավ ննջեցյալի հասցեին բարի խոսք է (Աստված հոգի՛ն լուսավորի) ◆ Մեռավ խեղճը։ Լույսը դառնա իր հոգին: (Լեո)◆ Իմ սիրելի ընկերներից շատերն ընկան կռվի սուրբ դաշտում, փա՜ռք նրանց, լուսավորի նրանց հոգին: (Ավետիք Իսահակյան)
(հոգին լո՛ւյս իջնի) բարեհամբավ հոր հոգու վկայակոչումով մի բան խնդրելու արտ. է (ի սեր հորդ հիշատակի) ◆ -Լուս հ'իջնա քու պապու հոգուն, մտի սա՛նք [«տեսնենք»]՝ ի՞մալ կը պարտըկիս։ Առջու հեքիաթ
