հողին կապված լինել, մնալ ◆ Եկավ հողից։ Ամուր կանգնած է հողի վրա: Հայրենի՞ հողի վրա: «ՍՀ»
այսինչ դիրքում լինել. այսինչ դիրքը բռնել ◆ Միջնադարյան մեր քանդակագործության համառ ուսումնասիրությամբ Արտո Չաքմաքչյանը կանգնել է ամուր հողի վրա: «Գրական թերթ»◆ «Իսկ երբ գիտակցում ես քո հանցանքի խորությունը... ապա ավելի ամուր, ավելի հաստատ ես կանգնում հողի վրա»: ԱբԱվ.