հովչոր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ հավ•չոր 

  1. Կարին՝ թոնրի կամ կրակի վրա շատ մնալուց չորանալ
  2. ◆ Հացերը թընդրին մեջ հովչոր են էղե (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։