Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ հ(ը)•րա•մա•նա•տա•րա•կան

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

հրամանատարական բարձունք՝ դիրք (ռազմ․) - շրջապատի վրա իշխող բարձրություն, որ զորքին մի շարք առավելություններ է տալիս թշնամու նկատմամբ
հրամանատարական կետ (պունկտ) - ճակատամարտը ղեկավարող հրամանատարների կայանը՝ կետը
հրամանատարկան կազմ - զորքերի կամ նրանց մի մասի հրամանատարների անձնակազմը
1. երկրի զինծառայողների և պահեստայինների կարգ, որին պատկանում են կրտեսերից մինչև բարձրագույն հրամանատարական կոչում ունեցող անձերը
2. (փխբ․) ձեռնարկության՝ արտադրության և այլն ղեկավար անձնակազմը

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ command գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ командный (ru) ‎(komandnyj), командирский (ru) ‎(komandirskij) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Դ․Ս․ Չիլինգարյան, Ե․Լ․ Երզնկյան, Պաշտպանական-անվտանգային տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Գյումրի, «ՀՀ ՊՆ ռազմավարական հետազոտությունների ինստիտուտ», 2015 — 1196 էջ։