ձավրտել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ձա•վր•տել 

  1. Կարին՝ մեծ-մեծ խոսել, մեծաբանել ◆ Աղանը կէնա սկսեց ձավրտել: (Էմինյան ազգագրական ժողովածու)
  2. գործը ձախողվել, որևէ գործում կամ խաղում անհաջողության մատնելով

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։