ձեռքե ելլել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն դարձվածք

  1. կոչել (փխբ․) ◆ Զանոնք վարձու կու տան այնպիսի պայմաններով, որ այլևս կալվածները ձեռքե ելած պետք է նկատել։ («Զ»)
  2. մեռնել. մեռնելու մոտ լինել, ձեռքից գնալ ◆ - Հոս է հիվանդը։ Կինս է։ Աստծո՜ սիրուն, բան մը ըրե տոքթոր [դոքթոր], ձեռքե կելլա՜ կոր: Լևոն Բաշալյան ◆ - Ծո, Բերուզը [Փերուզը] ծառքե կելլա կոր, ճար մը։ Եր

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։