ղոլթղատակ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ղոլ•թ(ը)•ղա•տակ 

  1. Արարատյան, Ղարաբաղ, Կարին, Մուշ, Խոտուրջուր՝ թևատակ ◆ Ճոպանը կապեց ղոլթղատըկից ու կախեցին էդ ֆորի մեջ։ Սասնա ծռեր ◆ Տիկիններն առաջ վզների մինչև կեսն էին բաց անում, ետով լենացրին, մի քիչ էլ, մի քիչ էլ հասավ ուսերը, ետով ղուլթուղի տակերը...: (Խաթաբալա)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։