ճակատամարտ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [t͡ʃɑkɑtɑˈmɑɾt]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ճա•կա•տա•մարտ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. ռազմական գործողություն, կռիվ
  2. մարզական մրցում (փխբ․)
  3. մենամարտ (փխբ․)
  4. մաքառում, դժվարին գործի հաղթահարման ճիգ՝ ջանք (փխբ․)
  5. (պաշտանվ․) օպերացիայի նպատակների իրագործմանը կամ դրա մասնակի խնդիրներին լուծման նպատակաուղղված մարտական գործողությունների և հարվածների համախումբ, ԶՈՒ-ի միավորված տեսակների մարտական կիրառման ձևերից

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. կռիվ, մարտ, պատերազմ, զինաբախում, գուպար (գրք․), ճակատ (փխբ․), (հզվդ․)՝ ճակատամարտություն, ռազմ (հին)
  2. տե՛ս մրցում
  3. տե՛ս մաքառում
  4. տե՛ս մենամարտ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Դ․Ս․ Չիլինգարյան, Ե․Լ․ Երզնկյան, Պաշտպանական-անվտանգային տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Գյումրի, «ՀՀ ՊՆ ռազմավարական հետազոտությունների ինստիտուտ», 2015 — 1196 էջ։