սպասել ◆ Այդպես էլ է պատահում. / Մեկին հրաժեշտ ես տալիս, / Մեկի ճամփան ես պահում, / Մեկի կորուստն ես լալիս։ Համո Սահյան◆ - Մարո՜ւշ, եզներս հողդար ձգեցի, ճամբադ պահեցի: Համ ◆ Արամը պահում է... տրոլեյբուսի ճամփան: ՆԱդ ◆ - Հարսը ջա՛ն, ղութիկն ու ղամեն վի կալ՝ գնանք, իմ ախպերը ճամբապահ ա: (Ուշապ դառած մեռելը)
կարոտով՝ անձկությամբ սպասել ◆ Ես ել ծաղկի պես / Սպասում եմ քեզ.- / Ահա շվարած / Գլուխս ծռած, / Ես էլ եմ նայում, / Քո ճամբեն պահում: Հովհաննես Թումանյան◆ Նրանք աչքերն են մոր կարոտագին, / Որ միշտ իր որդու ճամփեքն են պահում: Հովհաննես Թումանյան◆ Վանա ծովն էլ մի աչք դառած դառած՝ հայոց ճամփան է պահում: Հովհաննես Շիրազ◆ Բլբուլն էնթի ճամփետ պահած «բարի լուս» ունե քիզ տալու։ (Սայաթ-Նովա)
