ճելո
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [t͡ʃɛˈlɔ]
վանկեր՝ ճե•լո
- Վան՝ (Ճելո քրդական մի ցեղի անունից), մի տեսակ լայն տաբատ՝ զոլերով ու նախշերով, որ սովորաբար հանգումեն քրդերը
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։