ճեղքոռ-ճեղքոռ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [t͡ʃɛʁkʰɔr t͡ʃɛʁˈkʰɔr]

վանկեր՝ ճեղ•քոռ-ճեղ•քոռ 

  1. ճեղք-ճեղք եղած, ճաքճքած ◆ Ցրտից ձեռքերը ճեղքոռ-ճեղքոռ են եղել։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։