մանշուր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ման•շուր 

  1. Սվեդիա, Մուշ, Ուրմիա՝ նշանավոր, անվանի, երևելի, հայտնի ◆ մանշուր չանի, վավ ի մառդը, վավ ի նամառդը մուխաննաթ։ Արամ Ղանալանյան

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. մանշուր անել - հայտնի լինել ◆ Գող մարդը ռանգից մանշուր կանի։ (Տիգրան Նավասարդյան)

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։