մարդատյացություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [mɑɾdɑtjɑt͡sʰutʰˈjun]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. (բրգ․) վարքի ու համոզմունքների սկզբունք, որը հիմնավորում է մարդու կեղեքումը և շահագործումը, ընդհուպ մինչև բռնության և ամբողջ ազգերի, սոցիալական խմբերի և այլադավանների մասսայական բնաջնջնման առավել դաժան ձրերի արդարացումը


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Խմբագրությամբ Ի․ Ս․ Կոնի, Բարոյագիտական բառարան, Երևան, ««Հայաստան» հրատարակչություն», 1985 — 200 էջ։