սուր գցել, սրտին խոց տալ սրտին խորը սուր րրել վիրավորել, վիրավորանք հասցնել ◆ Դրանք (իմ խոսքերը) ծերունու սիրտը խոցած պիտի լինեին։(Մուրացան)◆ Կը զգացվեր իր մաբողջ մաղձն ու թույնը, զոր կը դներ իր բառերուն մեջ, սիրտս խոցելու որոշ [«որոշակի»] մտադրությամբ։ Վազգեն Շուշանյան◆ Դառըն խոսկով սիրտըս խուցից, վադի ձեռնեմեն գուլամ յիս։ (Սայաթ-Նովա)◆ Կարծես ապտակել էր Կարոն, կարծես վիրավորեցին ինքնասիրությունը, խոց տվին սրտին: (Ստեփան Ալաջաջյան)◆ Ինչ արիր դու այդ, մայր իմ... դու սուր գցեցիր թագուհու սիրտը։(Մուրացան)◆ Ընդոստ ելա ոտքի ու կարծես թե սրտիս խորը սուր խրեցին թունավոր սուր։ Վազգեն Շուշանյան
խոցոտել, սրտին վերք տալ,(բրբ․) սիրտը յարա անել՝ յարալու անել՝ շինել,(բրբ․) սրտի վրա յարա ըլլալ խոչ ցավ պատճառել՝ հասցնել ◆ Ինչքան էլ սուր սիրտս խոցեն արյունաքամ վերքերը մեր- / Էլի ես որբ ու արնավառ իմ Հայաստան-յարն եմ սիրում։ Եղիշե Չարենց◆ Ձանձրույթն իրեն սիրտը խոցեց, / Արուն կուլա էս գիշեր։ (Ավետիք Իսահակյան)◆ Մոր ու քրոջ անվերջ բողոքնեևը խոցում էին նրա սիրտը և գրգռում այն կծու զգացումները...: ◆ -Շատ երկայն չի լինիլ իմ ասելիքս, զավակներս... բայց ձեր սրտին անբժշկելի վերք պիտի պատճառե։(Պերճ Պռոշյան)◆ Հանգ իս յար, ա յար, / Սիրտըս արիր յարա, յար։ (Սայաթ-Նովա) {{օրն◆ Սիրտըս յարալու շինեցիր, էրվում իմ մըրմնջալի։ ◆ Քու ամեն խոսքերըդ / Յարա է սըրտիս վըրա։
