մենաբարբառ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [mɛnɑbɑɾˈbɑr]
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Բացատրություն
- (լեզվբ․) արտասանական պրոցեսի ողջ ընթացքում արտաբերման նույն որակը՝ տեմբրը, պահպանող ձայնավորները, կամ, ըստ կազմության, այն ձայնավորները, որոնք բաղադրիչների չեն վերածվում
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- միաբարբառ, միաձայն
Թարգմանություն
|
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։