մետաստաբիլ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

վանկեր՝ մե•տա•սը•տա•բիլ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

< метастабильный < մետա․․․ + լատ․ stabilis կայուն

Գոյական

  1. (ֆիզ․) միջանկայուն վիճակ, համակարգի հարաբերական կայուն վիճակ, որից այն ինքնակամ (ներքին ֆլուկտուացիաների հետևանքով) կամ արտաքին գրգռիչի ազդեցությամբ կարող է անցնել ավելի կայուն վիճակի

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։