նայիբություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ նա•յի•բութ•յուն 

  1. Արարատյան՝ տեղակալի պաշտոն, փոխանորդություն
  2. համանատարություն ◆ Հայոց սարվազի նայիբությունը նրան էին տվել։ (Խաչատուր Աբովյան)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։