նշանդար
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [nʃɑnˈdɑɾ]
վանկեր՝ ն(ը)•շան•դար
- Սասուն, Վան՝ նշանաձիգ, նշան բռնող ◆ Շատ ուսթա նշանադար էլավ։ Ահ
- նշան ունեցող, նշանակ
- նշանավոր
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։