Հայերեն

ՄՀԱ՝ [nʃχɑɾ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ նշխար

վանկեր՝ ն(ը)շ•խար

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Փոխառություն իրանական աղբյուրից՝ *nišxvar. հմմտ. պարսկերեն nišxār:

Գոյական

(եկեղ․) բոլորակ կամ բարակ ու տափակ անթթխմոր հաց (մի երեսին Քիիստոսի նկարը), որով հաղորդություն են տալիս հավատացյալներին (գինու մեջ թաթախելուց և վրան համապատասխան աղոթք կարդալուց հետո)
(կրոն․) սրբերի կմախքից մնացած մաս, մասունք
կտոր, փշուր, փշրանք (հացի)
հարգարժան նախնիների ոսկորները ◆ Տապանագրերը ցույց են տալիս այս նվիրական նշխարների տերերին (Պերճ Պռոշյան)
(փխբ․) աճյուն, դիակ ◆ Փորում են նրանք մի խոր գերեզման, և սիրակորույս գույգ նշխարները հանձնում են ցավով հայրենի հողին Վահրամ Մավյան
(փխբ․) գրական կամ նյութական հուշարձանի մնացորդ՝ պատառիկ ◆ Մի կերպ փախցրած մեր հոգևոր գանձերի նշխարները պահպանելու համար և մեզ՝ կծկվեցինք լեռների մեջ (Սուրեն Այվազյան)
(փխբ․) առհասարակ՝ որևէ թանկագին հիշատակ՝ մնացորդ ◆ Պատերազմից բերած իմ թղթերի մեջ մի փոքրիկ նշխար է պահպանված՝ մի փոքրիկ տղայի լուսանկար Սերո Խանզադյան
(եկեղ․) մեռածների մնացորդները, որոնք իբր վկայում են նրանց «սրբության» մասին և հավատացյալների երկրպագման առարկան են

Հոմանիշներ[խմբագրել]

նշխարք, սուրբ հաց, օրհնած հաց
մասունք, մարմին սրբոց , Քրիստոսի մարմին,
փշուր, կտուր,
տե՛ս աճյուն, դիակ
պատառիկ
հիշատակ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ communion bread, consecrated bread գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ прос (ru) ‎(pros), вирапросфора (ru) ‎(viraprosfora), крошка хлеба (ru) ‎(kroška xleba), пеликвия (ru) ‎(pelikvija), останки (ru) ‎(ostanki), мощи (ru) ‎(mošči) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ[խմբագրել]

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Յու․ Ա․ Բախնիկին, Մ․ Ս․ Բելենկի, Ա․ Վ․ Բելով և ուրիշ․։ Մ․ Պ․ Նովիկովի խմբ․, Աթեիստի գրպանի բառարան («Հայաստան» հրատարակչություն), Երևան, 1983 — 308 էջ։