նստարան

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

նստարան
նստարան

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ն(ը)ս•տա•րան 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. նստելու հարմարանք՝ միքանի հոգու միաժամանակ նստելու համար
  2. նստելու տեղի հետ միացած թեք երեսով աշակերտական սեղան

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. նստիչ (հզվդ․), թոս (գվռ․)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]