նվաճել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [nvɑˈt͡ʃɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ նուաճել
վանկեր՝ ն(ը)•վա•ճել
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Թերևս հնարավոր է իրանական ծագում՝ *ni-vag-nivač < *ni-vag- «ցած ծռել», «ծռված լինել» հնդեվրոպական արմատից։
Բայ
- ռազմական ուժով տիրել՝ տիրապետելու բնությամբ տիրել, զավթել
- պայքարի՝ համառ ու հետևողական աշխատանքի միջոցով հասնել մի բանի, ջանքեր գործադրվելով ձեռք բերել մի բան ◆ Նվաճել ժողովրդի վստահությունը։
- շահել, վաստակել, մրցության մեջ հաղթելով տիրանալ ◆ Մեր պատանեկան թիմը նվաճել գավաթը։
- (փխբ․) հաղթահարել, դժվարությունները՝ խոչընդոտները հաղթահարելով նպատակակետին հասնել ◆ Մասնակցում էին շվեյցարական արշավախմբին, որը փորձում էր էվերեստը նվաճել հարավից։ (Տենցինգ)
- (փխբ․) իրեն ենթարկել, իր ազդեցության տակ գցել, իր կողմը գրավել ◆ Նա, թեև դժվարությամբ կարողացավ այնուամենային նվաճել երկու քույրերի համակարգը։
- (փխբ․), (խսկց․) տիրել, տիրապետել, իրենը դարձնել ◆ Այդպես էլ նա չկարողացավ նվաճել այդ կնոջը։
- (փխբ․) յուրացնել ◆ Քայլ առ քայլ նրանք նվաճում էին խոպանը։
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- զավթել, բռնագրավել, գրավել, տիրել, տիրանալ, տիրապետել, ենթարկել, աշխարհակալել, առձեռնել, իր դրոշակի տակ առնել, ձեռքի տակ գցել
- հասնել, ձեռք բերել
- շահել, վաստակել
- հաղթահարել
- ենթարկել, իր կողմը գրավել
- տիրել, տիրանալ, կենակցել, ձեռքը գցել
- տե՛ս յուրացնել
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։