շաղինք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ շա•ղինք 

  1. Ղարաբաղ՝ շողիք, լորձունք, թուք

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. շաղինքը կուլ տալ - շատ համեղ կամ գեղեցիկ բան տեսնելիս ուտելու կամ ունենալու անզուսպ ցանկություն առաջանալ, շատ հավանել, թուքը կուլ տալ, բերանի ջուրը վազել

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։