շատախոսություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ʃɑtɑχɔsutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ շատախօսութիւն

վանկեր՝ շա•տա•խո•սու•թյուն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

հուն. poly-` «բազում, շատ» + լատ. phrasis` «հռետորական ոճ»

Գոյական

  1. շատախոսելը
  2. երկար ու բարակ և, մեծ մասամբ, անիմաստ խոսակցություն
  3. ավելորդ մանրամասնություններով ծանրաբեռնված, երկարացված խոսք, գրվածք

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. շաղակրատություն, շատաբանություն, երկարաբանություն, երկարախոսություն, դատարկաբանություն, դատարկախոսություն, զրաբանություն, զրախոսություն, ճամարտակություն, շաղփաղփություն, լեզվագարություն, լեզվամոլություն, նանրալեզվություն, նանրաբանություն, նանրախոսություն, սնոտիաբանություն, սնոտիախոսություն, իմաստակություն, բացբերանություն (ժղ․), բլբլոց, խոսելացավ, ընդվայրաբանություն (հնց․), ընդվայրախոսություն, բազմաբանություն, բազմախոսություն, բազմաճառություն, բազմասացություն, ավելորդաբանություն, ավելաբանություն, ավելախոսություն, ունայնաբանություն, ունայնախոսություն, շաղփաբություն, դիզաբանություն, հոլովաբանություն, լեզվաշոտություն, շաղակրտանք, շոշնք, շուշանք, լվտռոց (գվռ.), լվռություն, լվռտուք

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Սիլվա Ամիրյան, Արտաշես Մարտիրոսյան, Ֆիզիոլոգիական տերմինների հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն բառարան-տեղեկատու (ԵՊՀ հրատարակչություն), Երևան, 2013 — 704 էջ, ISBN 978-5-8084-1819-6։