շիշվիկ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ʃiʃˈvik]
վանկեր՝ շիշ•վիկ
- Ուզոնլար, Ղարաբաղ, Բորչալու՝ անորոշ տեսակի վայրի բանջար, որ թթու են դնում ◆ Այս վայրի բույսերից թթու են դնում՝ բոխը..., նիախուրը, շիշվիկը, սիբեխը։ Ահ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։