շնորհ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ʃnɔɾh]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ շնորհ

վանկեր՝ շ(ը)•նորհ 

Ստուգաբանություն

1. հուն.` charisma
2. Փոխառություն իրանական աղբյուրից՝ *snohr. հմմտ. պարթևերեն šnwhr, միջին պարսկերեն -šnorh, ավեստերեն xšnaovra- «գոհություն» (xšnav- «գոհանալ»)։

Գոյական

1. պարգև, նվեր ◆ Դրանով դու ինձ մեծ շնորհ ես անում, տե՛ր Դավիթ-Բեկ: Մխիթար Սպարապետ
2. ձիրք, բնատուր շնորհք
3. (փխբ․) բարեհաճ վերաբերմունք, հովհանավորություն
4. տես` շնորհք
5. (կրոն․) քրիստոնեական դավանաբանության մեջ մարդուն շնորվող աստվածային ողորմություն

Հոմանիշներ

1. տե՛ս պարգև, նվեր
2. տե՛ս ձիրք
3. տե՛ս բարեհաճություն, վերաբերմունք
4. տե՛ս արտոնություն
5. տե՛ս շնորհք
6. տե՛ս տաղանդ
7. տե՛ս ընդունակություն

Արտահայտություններ

1. շնորհ անել
   1. բարեհաճել
   2. տե՛ս շնորհ բերել
2. շնորհ բերել - գալ, այցելել ◆ Քյազիմ-բեգ Ադիլթեգովը խնդրում է այսօր երեկոյան շնորհ բերել իր տունը, ուր պիտի տեղի ունենա գալա: (Շիրվանզադե)

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ gift, present, talent, endowment գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ милость (ru) ‎(milostʹ), одолжение (ru) ‎(odolženije), покровительство (ru) ‎(pokrovitelʹstvo) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Յու․ Ա․ Բախնիկին, Մ․ Ս․ Բելենկի, Ա․ Վ․ Բելով և ուրիշ․։ Մ․ Պ․ Նովիկովի խմբ․, Աթեիստի գրպանի բառարան («Հայաստան» հրատարակչություն), Երևան, 1983 — 308 էջ։