շշկիլ-մշկիլ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ շ(ը)շ•կիլ-մ(ը)շ•կիլ
Արարատյան՝
- շփոթված, մոլորված ◆ Աղքատը վե կացա, ◆ շըշկիլ-մըշկիլ գնաց թաքավորի կուշտը։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
- արագ-արագ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։