շունչը առնել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն դարձվածք

  1. մինչև մի տեղ վազել-փախչել-հասնել ◆ Շունչս էլ մեկ էլ ծովի ափին առա: Բայց իմս ինձ հասավ։ (Լեո) ◆ Նունու ֆարն անմիջապես դուրս եկավ եկեղեցուց և շունչը մեկ էլ այգու դռանն առավ: Ստեփան Զորյան ◆ - Նվարդ իսկույն գլխարկ մը կը դնե գլուխը և շունչ կ'առնե Սահակ էֆենտիին [«էֆենդիին»] տունը: Երվանդ Օտյան ◆ - Ձեր գլուխ-գործոց հոդվածը կարդալուս պես շունչս հոս առի: Մկրտիչ Կորյուն ◆ համեմատության համար՝ մինչ ժամանակը քալեց, քալեց, ապա սկսավ վազեց ու շունչը առավ հայկական թաղամասեն հեռու, շատ հեռու՝ այլ թաղամասերու մեջ: Գևորգ Աճեմյան
  2. մի տեղ ապաստանել. հանգրվանել ◆ Շահենը տվեց իր վերջին հրաժարականը [«հրաժեշտը»] և շունչը Թիֆլիսումն առավ: (Պերճ Պռոշյան) ◆ Գեղ-գեղովի էս որ տեսան, / Գումար փախան, եղան ցրիվ, / Հանց չոր խռիվ քամու բերան, / Ծերպ ու ծործոր շունչերն առան: (Ավետիք Իսահակյան) ◆ Եթե ձերբակալվեր՝ չգիտցվիր [չը՛գիտցըվիր] թե ո՛ր վանքին մեջ պիտի առներ շունչը: Հակոբ Պարոնյան ◆ Լևոնը...տեղահանութենեն ազատվեր ու Հալեպ առեր էր շունչը: Բենիամին Նուրիկյան
  3. այցելել (շտապելով) ◆ Ինք որ հազիվ տարին մեկ երկու անգամ դպրոցեն ներս ոտք կը դներ, հիմա ամեն առտու շունչը հոն կ'առներ: Եր ◆ Ինչո՞ւ զարմանալ այլևս, որ մեր հերոսները շունչերնին ուղղակի Մոսկվա առնեն տարին քանի մը անգամ ու քանի մը ամիսով։ Անդրանիկ Ծառուկյան

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։