շվռտել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ շ(ը)վ•ռ(ը)•տել 

  1. Խարբերդ, Նիկոմեդիա՝ անկարգ կերպով բերանը մի բան գցել ու բերանից թափթփելով ուտել ◆ Ինք մինակ ցամաք հաց շվռտեց ու դեպի դուրս նետվելը՝ մեկ էղաց։ (Թլկատինցի)
  2. Եվդոկիա՝ խաղողի ողկույզի հատերը անկարգ կերպով պոկոտել, պռճկել
  3. Եվդոկիա՝ շորթեր, հափշտակել

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։