շտեղ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ʃtɛʁ]
վանկեր՝ շ(ը)•տեղ
- Ղարաբաղ, Ագուլիս, Մեղրի՝ որտեղ, ուր ◆ Զումրուտ թռչում ա։ Ճընապարին շտեղ ծվում ա, տա մին շախտա միս ա քցում տեխը։ Հժհք ◆ -Պոյ, ախչի, թոզա դայրա, թոզա շլյապը դրե՞ծ, էդ շտեղան ա։ (Խաթաբալա)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։