շփել

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ʃpʰɛl]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ շփել

վանկեր՝ շ(ը)•փել 

Ստուգաբանություն

Թերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ *skhupt-` *skeup- «շոշափել, շփել» արմատից. հմմտ. ռուսերեն щупать «շոշափել»։

Բայ

1. ձեռքերը որևէ բանի մակերեսին քսելով տանել-բերել
2. ձեռքերն իրար քսել
3. օգուտ քաղել, շահել (փխբ․)
4. թափել, լցնել (հեղուկը) (գվռ.)
5. ուժգնորեն թափվել, տեղալ

Հոմանիշներ

1. շոշափել, քսել, տրորել, մաժել,
2. շփշփել, քսքսել,
3. տե՛ս շահել
4. տե՛ս թափել
5. տե՛ս խփել
6. տե՛ս տեղալ

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր
շփշփել շփում շփվել ամպաշուփ ոտնաշուփ

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ to rub գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ тереть (ru) ‎(teretʹ), потереть (ru) ‎(poteretʹ), выплескивать (ru) ‎(vypleskivatʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։