ոգի

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [vɔˈɡi]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ոգի

վանկեր՝ ո•գի 

Ստուգաբանություն

Գոյական

1. շունչ, շնչառություն
2. էություն, ներքին բովանդակություն՝ իմաստ
3. եռանդ, ավյուն
4. (փխբ․) խանդավառություն, ոգևորություն
5. մարդու հոգեկան աշխարհը
6. (կրոն․) երևակայական անմարմին և անմահ գոյակ
7. (հնց․) հոգի
8. (փխբ․) մատերիալիստական փիլիսոփայության և հոգեբանության մեջ՝ մտածողություն, գիտակցությունն իբրև բարձրագույնս կազմակերպված մատերիայի հատկություն, հոգի ◆ Մատերիան, բնությունը, կեցությունը, ֆիգիկականը առաջնային է, իսկ ոգին, գիտակցությունը, զգայությունը, հոգեկանը՝ երկրորդային։ Լ
9. (փիլ․) իդեալիստական փիլիսոփայության մեջ՝ իբրև թե բոլոր իրերի ու երևույթների հիմքում ընկած ոչ նյութական սկիզբ, որ առաջնային է մատերիայի նկատմամբ ◆ Բացարձակ ոգի:
10. կրոնական պատկերացումների համաձայն՝ անմարմին ու անմահ աստվածային սկիզբ մարդու մեջ, հոգի
11. (փխբ․) կենսական զորություն, կյանքի ուժ, կենդանություն
12. (արևմտհ․) սպիրտ
13. (փխբ․) մեռած մարդու հոգին՝ ուրվականը
14. (փխբ․) տրամադրություն, հակում, միտում
15. (կրոն․) ըստ կրոնական պատկերացումների` գերբնական էակ

Հոմանիշներ

1. հոգի
2. ուրու, ուրվական, տեսիլ, տեսիլք
3. տե՛ս շնչառություն
4. տե՛ս ներաշխարհ
5. տե՛ս եռանդ
6. տե՛ս ոգևորություն (1)
7. տե՛ս մտածողություն
8. տե՛ս կենսագործունեություն
9. տե՛ս հակում
10. տե՛ս սպիրտ

Արտահայտություններ

1. ոգի առնել
   1. վերակենդանանալ, կենդանանալ, կենդանություն ստանալ
   2. ոգեշնչվել, աշխույժով՝ եռանդով՝ ավյունով լցվել
   3. ոգևորվել, խանդավառվել
2. ոգի ներշնչել՝ տալ
   1. կենդանություն՝ աշխույժ տալ՝ ներշնչել
   2. ոգևորել, խանդավառել
   3. կենդանություն տալ, վերակենդանացնել

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ spirit, soul գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ дух (ru) ‎(dux), душа (ru) ‎(duša), дыхание (ru) ‎(dyxanije), привидение (ru) ‎(prividenije) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Յու․ Ա․ Բախնիկին, Մ․ Ս․ Բելենկի, Ա․ Վ․ Բելով և ուրիշ․։ Մ․ Պ․ Նովիկովի խմբ․, Աթեիստի գրպանի բառարան («Հայաստան» հրատարակչություն), Երևան, 1983 — 308 էջ։
• Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։