ոտ ու ձեռ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն դարձվածք

  1. (ժղ․) (հվքկն․) շրջապատող, ուղեկցող մարդիկ․ հարազատներ ◆ - Դու մեր մեծավորն ես, դեռ քեզ է վայելում կշտանալ, հետո քո ոտ ու ձեռի (սպասավորների) բերաններին կպչելու բան կա։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Դիվան լիք կէղնի, վազիր, նազիր․․․ թագավորի հ’ոտ ու ձեռք։ (Քաչլիկի հեքիաթ)

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։