ուգարիտական գրականություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [uɡɑɾitɑkɑn ɡɾɑkɑnutʰˈjun]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (գրկն․) մ.թ.ա. 14-13-րդ դարերում կավե սալիկների՝ պնակիտների վրա սեպագիր 30 նշաններով գրված ու գարիտերեն գրավոր հուշարձաններ՝ ծագումով Ուգարիտիգ (Հյուսիսային Սիրիա)


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Մելս Սանթոյան, Արեն Սանթոյան, Գրականագիտական բառարան, Երևան, «Վան արյան», 2006 — 209 էջ։