ուժեղ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [uˈʒɛʁ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ուժեղ
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Ածական
- ֆիզիկական մեծ ուժ ունեցող, ֆիզիկապես զորեղ ◆ Ուժեղ մարդ՝ ըմբիշ։
- հզոր ուժեղ մեքենա
- ուժգնությամբ կատարված` արված ◆ Ուժեղ հարված` նետում։
- սեռապես զորեղ սեռակամ մեծ կարողություն ունեցող ◆ Ուժեղ տղամարդ։
- լավ զարգացած, ամուր, առողջ ◆ Ուժեղ թոքեր` կազմվածք` բազուկներ։
- ամուր, հաստատակամ, կայուն ուժեղ բնավորություն` կամք հարձակողական և պաշտպանական մեծ հզորություն ունեցող ◆ Ուժեղ երկիր` տերություն` բանակ։
- անառիկ, անմատչելի, ամուր ◆ Ուժեղ բերդ` ամրություն։
- մեծ ուժ` ազդեցություն ունեցող ◆ Ուժեղ կուսակցություն։
- իր դիրքով` հեղինակությամբ` հարստության և այլ նշանավոր, ազդեցիկ հասարակական դիրք ունեցող ◆ Մեր բախտը տնօրինում են այս աշխարհի ուժեղները:
- ուժգնորեն ներգործող, սաստիկ ներգործություն ունեցող ◆ Ուժեղ թույն` դեղ։
- արդյունավետ, գործուն ◆ Պետք է ուժեղ միջոցների դիմել այդ նպատակին հասնելու համար։
- մեծ ազդեցություն գործող, ազդեցիկ ◆ Ուժեղ պիես` հոդված։
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- զորեղ, զորավոր, հզոր, ամրակազմ, մեծաուժ, հաղթաբազուկ, քաջաբազուկ, ամրաթիկունք, կարշնեղ, կարշնբուռն, բազկաջող, աստի, (գվռ․)՝ ուժով, ուժավոր, ուժակարող, ամուր մեջք, սարի արջ (խսկց․)
- հզոր, զորավոր
- ուժգին, բուռն, սաստիկ, հուժկու, հուռն (գվռ․)
- կարող, կարունակ, կարողունակ, սեռունակ, ամուր մեջք (գվռ․)
- առողջ, առողջակազմ, ամրակազմ, պնդակազմ, ամուր, պինդ
- դիմացկուն, տոկուն
- տե՛ս առույգ
- տե՛ս ազդեցիկ, կարող
- տե՛ս հաստատակամ, կայուն
- տե՛ս անառիկ, անմատչելի, ամուր
- տե՛ս արդյունավետ, գործուն
- ընդունակ, առաջավոր, առաջադեմ
- տե՛ս կենսունակ
- տե՛ս թունդ, բարակ
- ուժգին, բարձր
- տե՛ս կարևոր, նշանակալից
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ[խմբագրել]
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։