ուղեգիր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ու•ղե•գիր 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. (նորբ․) որևէ տեղ ուղարկվող՝ գործուղվող անձին տրվող պաշտոնական փաստաթուղթ (առողջարանի, հանգստյան տան, դասընթացների և այլն)
  2. փոխադրամիջոցների վարորդներին տրվող փաստաթուղթ, որի մեջ նշվում է փոխադրամիջոցի ուղեգիծն ու առաջադրանքը [պուտյովկա]
  3. Կաղապար:հոգ ուղեգիրներ ◆ Ուղեգրությունների հեղինակ
  4. (փխբ․) մի տեղ մեկնելու՝ մի բանի մասնակցելու իրավունքն ◆ Թիմը օլիմպիական խաղերի ուղեգիր նվաճեց

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։