ուղղակի դիտավորություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [uʁːɑki ditɑvɔɾutʰˈjun]
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Բացատրություն
- (իրավգ․) դիտավորություն` որպես մեղքի ձևի դրսևորում, ինչի դեպքում հանցանքը համարվում է ուղղակի դիտավորությամբ կատարված, եթե անձը գիտակցել է իր (անգործության)` հանրության համար վտանգավոր բնույթը, նախատեսել է հանրության համար դրա վտանգավոր հետևանքները և ցանկացել է դրանց վրա հասնելը
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Ա.Ս. Ոսկերչյան, Քրեաիրավական տերմինների արդի համառոտ բացատրական բառարան: Քրեական իրավունք, քրեադատավար. իրավունք, Երևան, «ԵԳԵԱ», 2004 — 184 էջ։