չամճա
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [t͡ʃʰɑmˈt͡ʃɑ]
վանկեր՝ չամ•ճա
- Մարաշ՝ երկար պոչով փայտե գդալ, որով խառնում են ճաշը կամ կաթսայից ճաշը լցնում են ափսեների մեջ, շերեփ ◆ Չամճան խոշոր գդալ մըն է, 50 անդիմեթր երկայն կես լիդր հեղուկ։ Համո Սահյան ◆ Ալոճի, ծիրանիի, տանձենիի, խնձորենիի փայտերը՝ գդալ և չամճա շինելու ամենեն հարմար ատաղձը կուտան։ Համո Սահյան
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- թըքալոք հավքե կա, չեմչեյոք տաղըմդե կա Արաբկիր, Գամիրք՝ քիչ-քիչ հավաքում է, առատորեն վատնում, գդալ գդալ հավաքում է, շերեփ-շերեփ դուրս տալիս
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։