չանգ

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ չանգ 

չանգ 1

1. Արարատյան, Ղազախ՝ թանձր մշուշ, մեգ, մառախուղ ◆ Չանգ ու դուման սար ու ձոր բռնեց։ (Խաչատուր Աբովյան) ◆ Ամպն ու չանգն գեդինն առել են։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
2. մառախլապատ ◆ Օրն էլ էնպես չանգ է, որ մատդ մարդի աչք կոչես չի տեսնիլ։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Մի չանգ մըթնըքըշերա, վըեր սըհե մատը աչկտ կոխեն, տըենալ չես։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)

չանգ 2

1. Արարատյան, Ղարաբաղ՝ ճանկ, ճիրան, մագիլ ◆ Սաթայելի չանգերով պատռվիս; (Գարեգին Սևունց) ◆ (Էշխը բըռնածն չի թողնի՝ ղայիմ չանգ ունե։ (Գարեգին Սևունց)
2. նման. մարդու ձեռքի սուր ուերկար եղունգ
3. Սասուն՝ կեռ ծայրով ճանկանման սարած՝ թակարդի մեջ ◆ Որսալու միջոցներից մեկն էրև չանգը, որ շինում էին դարբինները, որ հատակին օղակաձև տափակ երկաթ, վրան ամրացված բացվող ու փակվող կորաձև երկու ուրիշ երկաթներով, որոնց շուրթերին փակցված էին լինոււմ իրար գրկող երկաթե սրածայր ժանիքներ։ (Եղիազար Կարապետյան) ◆ Երբ աղվեսն առջևի թաթով զգուշությամբ շարժում էր մսի կտորը, չանգը իսկույն բացվում էր, երկու կողմի ատամները ուժգին գալիս, միանում էին իրար, բռնում աղվեսի ոտքը, որն այլևս չէր կարող ազատվել։ (Եղիազար Կարապետյան)
4. ձեռքի ափ, բուռ
5. բուռը որպեսչափ, այնքան որքան կարող է տեղավորել մի ձեռքի ափի մեջ ◆ Մին քոշում մին չանգյ կանաչ խոտ ա իլալ, վեր օղձը կծալ ա... մաչ տեղը մին խոտ մնացալ ա ցեց կացած։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)

Արտահայտություններ

1. չանկ անել - ձեռքի ափը բացած՝ չռված մատներով ուղղել մեկին իբրև հանդիմանությունկամ նրան վատ բաց ցանկանալու նշան, չանչ անել
2. չանկերդ չորանա - ձեռքերդ՝ մատներդ կոտրվեն, գուզանի ճանկեր ունես

չանգ 3

1. Կաքավաբերդ՝ ծառի վրա կոտրված ճյուղի մնացորդ

չանգ 4

1. Թբիլիսի՝ տավիղ ◆ Սանթուր ու քամանչա չանգ իս, բարակ ձենով սազ իս անում։ (Սայաթ-Նովա)

չանգ 5

1. տե՛ս չանկ (5)

չանգ 6

1. տե՛ս չանք

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։